Στην περίπτωση που η στεφανιογραφία αναδείξει βλάβες-στενώσεις που προκαλούν σημαντική ισχαιμία, αυτές θα πρέπει να αποκατασταθούν, να γίνει δηλαδή διάνοιξή τους. Η διαδικασία αυτή είναι η αγγειοπλαστική των στεφανιαίων αγγείων (το γνωστό σε όλους «μπαλονάκι»), που γίνεται επίσης από την κερκιδική αρτηρία (αγγειοπλαστική από το χέρι). Ιδιαίτερη περίπτωση αγγειοπλαστικής είναι εκείνη που γίνεται άμεσα και όσο το δυνατό γρηγορότερα σε περιπτώσεις εμφράγματος μυοκαρδίου (πρωτογενής αγγειοπλαστική).
Κατά την επέμβαση αυτή, μέσα από ειδικούς καθετήρες (σωληνάκια) που μοιάζουν με εκείνους της στεφανιογραφίας αλλά έχουν ευρύτερο αυλό, οδηγείται με τη βοήθεια ακτινοσκοπικού ελέγχου, ένα πολύ λεπτό σύρμα ώστε να διέλθει από την περιοχή της στένωσης. Με οδηγό αυτό το σύρμα, ένας αεροθάλαμος (μπαλονάκι) τοποθετείται στην περιοχή της στένωσης και εκπτύσσεται, διανοίγοντας έτσι τον αυλό του αγγείου. Για να παραμείνει ανοιχτός ο αυλός αυτός, τοποθετείται πάλι με οδηγό το λεπτό αυτό σύρμα, ένα στεντ (stent), ένα μεταλλικό πλέγμα δηλαδή, στην περιοχή της στένωσης. Με τη βοήθεια ενός μπαλονιού που βρίσκεται μέσα στο στεντ, το τελευταίο εκπτύσσεται και παραμένει στη θέση του, διατηρώντας τον αυλό του αγγείου ανοιχτό, λειτουργώντας σαν ένα είδος νάρθηκα.
Οι μέθοδοι της αγγειοπλαστικής -διαδερμικής επαναιμάτωσης (αποκατάστασης της ροής του αίματος σε ένα στενωμένο αγγείο) εξελίσσονται συνεχώς περιλαμβάνοντας τη χρήση μπαλονιών (αεροθαλάμων) και ενδοστεφανιαίων προθέσεων (μεταλλικών πλεγμάτων- stents) επικαλυμμένων με ειδικό φάρμακο που αποτρέπει την επαναστένωση (DES) αλλά και βιοαπορροφήσιμων ικριωμάτων (στεντ δηλαδή που απορροφώνται μετά από περίπου 2 έτη). Επίσης, στο κέντρο μας, χρησιμοποιούμε διάφορες μεθόδους αθηρεκτομής όπως την περιστροφική αθηρεκτομή (rotablator), κατά την οποία ένα μικρό διαμαντοφόρο τρυπανάκι (ελαία) περιστρέφεται με πάρα πολλές στροφές στην περιοχή έντονα ασβεστωμένων στενώσεων, με αποτέλεσμα την κονιορτοποίηση της πλάκας, ώστε να είναι δυνατή η έκπτυξη των μπαλονιών (αεροθαλάμων) και των στεντ. Μια άλλη παρόμοια μέθοδος που χρησιμοποιούμε είναι εκείνη που η αγγειοπλαστική γίνεται αφού διασπαστούν οι έντονα ασβεστωμένες ενδαγγειακές πλάκες με τη χρήση συσκευής ενδαγγειακής λιθοτριψίας (ILR-Shockwave), η χρήση της οποίας τελευταία κερδίζει συνεχώς έδαφος.
Η διάνοιξη χρόνιων ολικών αποφράξεων αφορά σε αποφράξεις των στεφανιαίων αρτηριών (100% στένωση) που χρονολογούνται πάνω από 3 μήνες. Στις περιπτώσεις που διαπιστωθεί μια τέτοια απόφραξη και υπάρχει σαφής λόγος για να διανοιχθεί, τότε μπορούμε με ιδιαίτερα υψηλά ποσοστά επιτυχίας, με τη χρήση ειδικών υλικών και τεχνικών, να πετύχουμε την αποκατάσταση της ροής στο αγγείο και την αγγειοπλαστική αυτού.
Με τους παραπάνω τρόπους είναι δυνατές αποκαταστάσεις ροής που παλιότερα γίνονταν μόνο με ανοιχτό χειρουργείο (by pass).
Κατά τη διάρκεια των επεμβατικών πράξεων, στεφανιογραφιών και αγγειοπλαστικών, σημαντική βοήθεια μπορούμε να έχουμε από τη χρήση του ενδοστεφανιαίου υπερηχογραφήματος (IVUS). Με αυτό απεικονίζεται ο εσωτερικός αυλός του αγγείου δίνοντάς μας πληροφορίες για τις διαστάσεις του αγγείου, για τον εναπομείναντα αυλό, για τη σύσταση των πλακών που προκαλούν τις στενώσεις, για τη βαρύτητα των στενώσεων αυτών αλλά και για τη σωστή τοποθέτηση και έκπτυξη των stent, μετά την αγγειοπλαστική (μπαλονάκι). Παρόμοιες πληροφορίες μας δίνει και η οπτική συνεκτική τομογραφία (OCT), κατά την οποία χρησιμοποιείται άλλη μέθοδος απεικόνισης, με παρόμοιες ενδείξεις και αποτελέσματα.
Η λειτουργική εκτίμηση της βαρύτητας των στενώσεων μπορεί να γίνει με τη μέτρηση της κλασματικής εφεδρείας ροής (FFR) κατά τη διάρκεια της στεφανιογραφίας και να αποφασιστεί έτσι εύκολα και άμεσα, αν μια ενδιάμεσης βαρύτητας στένωση, πρέπει να διανοιχθεί. Αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί πριν αποφασιστεί να γίνει μια αγγειοπλαστική, πρέπει να είμαστε σίγουροι ότι θα ωφεληθεί ο ασθενής.
